W celu uczczenia Narodowego Dnia Pamięci Żołnierzy Wyklętych, który obchodzony jest 1 marca uczniowie klasy 8c napisali mądre i wzruszające listy do Danuty Siedzikówny (1928- 1946) i Witolda Pileckiego (1901- 1948), których postawa może być wzorem dla młodych pokoleń.
Danuta Siedzikówna „Inka” w czasie II wojny światowej należała do Armii Krajowej. Odbyła szkolenie medyczne. Była sanitariuszką, potem też łączniczką, przekazywała ważne wiadomości.
Po wojnie służyła jako sanitariuszka w oddziale majora Zygmunta Szendzielarza „Łupaszki”. W 1946r. została schwytana z rozkazu władz komunistycznych i skazana na karę śmierci. W trakcie śledztwa była bita i poniżana. Nie wydała jednak nikogo. Została rozstrzelana 28 sierpnia 1946 r., na sześć dni przed jej osiemnastymi urodzinami.
Rotmistrz Witold Pilecki w czasie II wojny światowej był członkiem Armii Krajowej. W 1940r. zgłosił się na ochotnika, który dostał się do obozu Auschwitz. W czasie pobytu w obozie Pilecki (jako Tomasz Serafiński) założył Związek Organizacji Wojskowej, wysyłał informacje o tym, co dzieje się w Auschwitz, pomagał organizować ucieczki. Po 3 latach udało mu się stamtąd uciec. W 1944r. wziął udział w powstaniu warszawskim. Po zakończeniu II wojny światowej był niewygodny i niebezpieczny dla komunistycznych władz. Był jednym z tych Polaków, którzy nie pogodzili się z podporządkowaniem naszej Ojczyzny Związkowi Sowieckiemu. Został aresztowany i oskarżony o działalność konspiracyjną i zdradę państwa. Zastrzelono go 25 maja 1948 r.
