1 marca 2011r. w Polsce po raz pierwszy obchodzono Narodowy Dzień Pamięci „Żołnierzy Wyklętych” jako święto państwowe.
Wyklęci – to ci, którzy nie uznali końca II wojny światowej i z bronią w ręku wystąpili przeciw drugiemu – obok nazizmu – zaborczemu totalitaryzmowi. Stanęli nie tylko przeciw potężnym siłom nowego agresora, lecz także wobec jego gigantycznej, bezwzględnej propagandy. Bojownicy Polskiego Państwa Podziemnego i żołnierze Armii Krajowej przez władze komunistyczne byli nazywani wrogami Polski. Robiono wszystko, aby zasługi tych żołnierzy w walce z Niemcami zostały zapomniane. Jednak oni „Niezłomni” wbrew wszystkim przeciwnościom losu nie poddawali się i walczyli o wolną Polskę- najpierw z okupantem niemieckim, a potem z komunistami.
„Żołnierze wyklęci” pojawili się – jako hasło – w 1992 roku, sześć lat później Adam Borowski rozwinął tę inicjatywę, przygotowując album “Żołnierze wyklęci. Antykomunistyczne podziemie zbrojne po 1944 roku”.
